Tańczący z ogniem - sierpniowy wieczór na krakowskim Rynku

Żonglerzy, kuglarze, waganci. Krakowski Rynek nocą - średniowieczne targowisko, jarmark sztuk wszelkich, talentów, pasji i nałogów. Tancerze, śpiewacy, muzykanci. Powietrze wibruje, sierpień wypala się do ostatka, jest gorąco. Poeci, pijacy, piękność nocy.

Lubię patrzyć jak igrają z ogniem.

Dużo zdjęć. Sztuka umiaru jest mi obca, wiadomo.

To był pierwszy wieczór mojej ostatniej w sierpniu krakowskiej wy/ucieczki, taki Kraków zobaczyłam po kilku tygodniach czasu straconego. Od razu wysokie C. Jak Cracovie, chaleur, cri, chant, charlatan, charme... etc., etc.

Rynek, tumult i zgiełk, tysięczne tłumy. Nawet to mi nie przeszkadzało - gdy zapada noc, Kraków zmienia się w targowisko sztuk i alkoholu, hałaśliwy jarmark ludzkich pasji, porywów, bezrozumnej i wspaniałej radości. Lekkość życia, nawet nie myślałam... A w tym hałasie, rwetesie i szumie są dziwne korytarze ciszy, miejsca, gdzie słyszy się swoje myśli. I znów wybuchy śmiechu, muzyka, bębny - zapach płonącej parafiny. Prestidigitatorzy płomieni, sztukmistrze i szarlatani, żonglerzy, kuglarze, waganci...

Najpierw sierpniowy sierp księżyca zmierzał ku drugiej w tym miesiącu pełni i ku Wieży Ratuszowej...

Księżyc przegląda się w wodzie

cienie przechodzą obok - przez stulecia był tu cmentarz

i do tej pory słychać tu ciszę a ta woda to najpiękniejsza z krakowskich fontann, tak cicha jak to miejsce

 

fontanna z figurką żaka na Placu Mariackim. Bazylika Mariacka, kościół św. Barbary (en face) a po prawej... ale tego nie widać.

dziwne cienie pod pomnikiem Mickiewicza, rozświetlone Sukiennice

i piękny krakowski palimpsest: kostka romańska, barokowy portal kościoła św. Wojciecha, a zza drzew wygląda kolczasty hełm Hejnalicy. Zapada noc

latarnie i piękny portal Sukiennic

tu pojawia się południowa pierzeja Rynku

niespieszny przechodzień pod południową ścianą Sukiennic

to może pospolite ujęcie, ale lubię je. widać kościół NMP, ale nie widać: pomnika, straganów, piwnych ogródków i setek ludzi.

I oto oni! Żonglerzy, kuglarze, tancerze. 

Tańczący z ogniem!

płomieniem pisali w powietrzu

litery nieznanego alfabetu

muzyka ognia!

litery nieskomplikowane - C jak podwójne CRESCIT sierpniowego księżyca i jak wysokie C (Cracovie, chaleur, chanter, charme, crier, coeur...

 

i wyjątkowo złożone

alfabet ognia

Inna grupa tańczących z ogniem między Sukiennicami a Wieżą Ratuszową. Kamil (po prawej) i jego towarzysze. Ich drogi rozchodzą się i zbiegają, nie tworzą stałego zespołu. Podróżują, ciągle w drodze - sztuki tańca z ogniem uczą się wciąż cierpliwie, doświadczenie, praktyka, oswajanie ognia. I świetny kontakt z publicznością, rozmowy z dziećmi, uśmiech, który się pamięta. Życzę powodzenia! Dziękuję za miłą rozmowę i zgodę na publikację zdjęć :)

pasjonaci, amatorzy, perfekcja ruchów, ogień oswojony 

Tak rozmawia się z ogniem. Wygaszenie.

Tu kończy się dziś spacer po krakowskim Rynku - księżyc chowa się za latarnię św. Wojciecha

I tutaj kończy się dziś spacer po krakowskim Rynku - pięknym i zatłoczonym, jarmarcznym i pełnym magii, zgiełkliwym i cichym. Ale wieczór jeszcze trwa. Czwartek (czy ktoś wątpił, że to był właśnie czwartek?) 23 sierpnia. Pierwszy z wykradzionych dni.

Chyba po raz pierwszy zamieszczam tutaj coś w rodzaju portretów a w każdym razie zdjęcia ludzi - w roli głównej, nie ludzkiego sztafażu, nie mikroskopijnych punktów, ale jako pełnoprawny temat. Nie wiem, czy to udana próba. Feci quod potui, że tak zacytuję pewną inskrypcję (gdzie się znajduje w Krakowie? - oto bardzo trudna zagadka na dobranoc).

Dokąd poszłam później? Gdzie w Krakowie znajduje się Rue de la Vieille-Lanterne i z kim (ta prawdziwa) jest związana? Jaki kościół odbijał się w wodzie innej fontanny a jaki w szybie szacownego gmachu tuż obok? I jeszcze odgłos końskich kopyt stukających o bruk i jeszcze jedno okno z widokiem na hełmy wież. Wybierzecie się ze mną na jeszcze jeden epizod tego nocnego spaceru? Poruszone zdjęcia bez statywu, kościoły, mury, okna, światła, czysta improwizacja. Chodźmy dalej.

Dobrej nocy!