Wieczorne zagadki krakowskie - 1

Dziś przyszedł mi do głowy pewien pomysł na serię wpisów. Tak, żeby Kraków znów był mocniej obecny na tym blogu, którego autorka włóczy się gdzieś polami i bezdrożami, herboryzuje jak Jean-Jacques i podobnie jak on niedługo odwyknie całkiem od cywilizacji upatrując w niej źródła wszelkiego zła. Otóż, moi najcierpliwsi z czytelników, którzy w milczeniu oczekują od jakichś dwóch miesięcy, żeby blog z Krakowem w tytule zaczął wreszcie o Krakowie wspominać, mam coś dla Was! Voilà, oto nowy cykl wpisów: 

wieczorne zagadki krakowskie

Nie wiem, czy to dobry pomysł - czy się sprawdzi czy nie znajdzie odzewu, zainteresuje czy zanudzi. Przeglądałam dziś moje archiwalne zdjęcia sprzed paru lat, sprzed roku, sprzed czterech, ileż tam materiału, ile zakurzonych kadrów, ile budynków, które w międzyczasie zmieniły się nie do poznania, ile detali architektonicznych, rzeźb, pomników, okien, portali. Cały Kraków w kawałkach! Nigdy nie zdążę opisać tamtych zdarzeń, spacerów, wiele zresztą wspomnień całkiem zatarł już czas. Teraz zapisuję coś, co dla mnie ma osobiste, bardzo istotne znaczenie - a że los ciągnie mnie jakoś ostatnio po drogach i bezdrożach a nie po krakowskich ulicach, to na blogu Krakowa coraz mniej i mniej. Znam kilka osób, które na pewno smuci taka volta krakowskiego bloga i całe to prowincjonalne pielgrzymowanie po miedzach i opisywanie, za przeproszeniem, szop i stodół! Mnie samej też za Krakowem tęskno trochę. A mój ostatnio przywrócony wpis Barocco o krakowskim kościele Bonifratrów/ Trynitarzy sprzed, bagatela, trzech pięciu lat (to już tyle?!) - jest na nowo czytany, oglądany i komentowany. Wiecie, jak to mnie cieszy? 

I tak mi przyszedł dziś wieczorem do głowy pomysł na serię wpisów, serię fotograficznych zagadek. Moje wspomnienia z podkrakowskich wycieczek biegłyby swoim torem, ale w przerwach, w dniach, kiedy nie pojawia się żaden dłuższy wpis, chciałabym zrobić miejsce dla Krakowa. Takiego chaotycznego, patchworkowego. Parę zdjęć, kilka słów - żadnych długich opisów, opowieści etc., sam konkret. To będzie też może dobry pomysł na uratowanie tego nieszczęsnego bloga przed zapadnięciem w letni sen, kiedy przyjdą dni, że nie będę mogła znaleźć czasu, by napisać coś więcej niż parę słów. Co o tym myślicie?

Oto pierwszy odcinek nowej serii: wieczorne zagadki krakowskie. Wieczorne - bo pojawiać się będą wieczorem, wtedy zawsze znajdę chwilę czasu. Pierwszą serię zdjęć wybrałam tak, by może trochę przywoływały nastrój wiosennego wieczoru. Już kiedyś pojawiły się na blogu w całkiem innej aranżacji, a tamten wpis niedługo powróci z archiwów, wtedy dodam tutaj do niego link.

Proszę Państwa, wieczorna zagadka krakowska nr 1 wygląda tak:

"Jezioro jest najpiękniejszym i najbardziej wyrazistym elementem krajobrazu. To oko ziemi, w które zaglądając, mierzymy głębię własnej natury. Nadwodne drzewa na brzegu to wiotkie, obramowującej jezioro rzęsy, a leśne pagórki i skały dookoła to jego krzaczaste brwi."

"Obszar wody oddaje nastrój panujący w powietrzu. Nieprzerwanie przekazywane są mu z góry nowe życie i ruch. Jest z natury czymś pośrednim między lądem a niebem. Na lądzie falują tylko drzewa i trawa, wodę marszczy wiatr. Gdzie gna po niej bryza rozpoznaję po smugach i błyskach światła. To nadzwyczajne, że możemy oglądać powierzchnię wody z góry. Wreszcie będziemy mogli oglądać z góry powierzchnię powietrza i dostrzec, gdzie przemyka po niej jeszcze bardziej lotna materia."

Pytania topograficzne są proste: gdzie to jest? Co to jest? 

Pytanie literackie: skąd pochodzi fragment tekstu, który ilustruje zdjęcia? (choć może to zdjęcia ilustrują tekst? Tak czy inaczej jedno przegląda się w drugim i jest jakoś sobie tożsame).

Myślę, że zagadka też nie jest bardzo trudna, ale przecież nie o trudności tu chodzi, lecz o to, bym mogła znów pokazywać Kraków.

I zasady: 

Zdjęcia zawsze pokazują Kraków.

Dobrze jest podać jak najwięcej szczegółów.

Nie ma dla zwycięzców innej nagrody jak sława i chwała. 

Ale uwaga! Będą się wszakże pojawiać niespotykane nigdzie nagrody specjalne! I tak, w dzisiejszej odsłonie, przewidziałam dla zwycięzcy replikę naszyjnika Goplany, trzy nuty walca z Nocy i dni oraz karnet na błotne kąpiele w miejscu, które powyżej jest przedmiotem zagadki.

To wszystko jest dla zabawy i żeby sobie o Krakowie porozmawiać i żeby ten blog trochę wyszedł z zaścianków, opłotków, bezdroży i innych takich. Będzie mi miło, jeśli ktoś się odezwie, wszak zadawać sobie samej zagadki...

Rozwiązanie: to oczywiście krakowski Ogród Botaniczny (pod linkiem wszystkie wpisy, jakie kiedykolwiek mu poświęciłam - będzie ich coraz więcej w miarę uzupełniana i przywracania blogowych archiwów).
Książka - "Walden" Thoreau.
Dziękuję wszystkim, gratuluję i oczywiście zapraszam na kolejną odsłonę wieczornych zagadek krakowskich. Może już dziś wieczorem? Tym razem będzie coś z architektury.